Επιτέλους αυτό που νοιώθουμε όταν ακούμε συμβατικό (ξέρετε, αυτή η πρωτόγονη συσκευή, που δυστυχώς έχει ακόμη λόγο ύπαρξης στα αυτοκίνητά μας) ραδιόφωνο, έγινε μετρήσιμο. Δεν είχα κάτσει να σκεφτώ τι με ενοχλεί. Αλλά σήμερα διάβασα ένα ποστ του ANemos, αναδημοσίευση από Ελευθεροτυπία. Και αποκαλύφθηκε όλη η αλήθεια. Η ποικιλία των τραγουδιών που παίζουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, είναι τραγική. Γι’ αυτό βαριέμαι πολύ γρήγορα όταν κάθομαι ν’ ακούσω έναν ραδιοφωνικό σταθμό. (Μέσα από το Ιντερνετ πάντα. Μην ξεχνιόμαστε. Δεν έχω καν ραδιοφωνική συσκευή στο σπίτι. Άλλωστε στην Πτολεμαϊδα ΟΛΟΙ οι σταθμοί είναι για τα μπάζα και δεν ακούγεται κανένας τους. Ευτυχώς έχουμε το άγιο internet.)

Οι τυπάδες αυτοί, των σταθμών των playlist, των σταθμών των hit κοκ, είναι εγκληματίες της μουσικής. Και τολμάνε οι διάφορες εταιρείες (που ευθύνονται γι’ αυτούς τους σταθμούς) να μας μιλάνε για “πειρατεία που σκοτώνει την μουσική”. Κοιτάξτε τα μούτρα σας κύριοι. Ναι ρε. Είμαστε πειρατές, γιατί γουστάρουμε ν’ ακούμε μουσική. Γιατί μας αρέσει να ψάχνουμε νέες μουσικές. Γιατί έχουμε ξεκολλήσει από το πρωτόγονο μοντέλο σας των ΜΜ”Ε” με τις κλειστές playlists. Από το πρωτόγονο μοντέλο των CD, σαν μέσο κυκλοφορίας της μουσικής. Γιατί οι τιμές που πουλάτε την μουσική, είναι απαγορευτική για εμάς που θέλουμε να έχουμε ποικιλία σε αυτά που ακούμε. Που δεν θέλουμε ν’ ακούμε τα ίδια και τα ίδια.

Ανατριχιάζω στην ιδέα να είχε επικρατήσει το μοντέλο που θέλουν να επιβάλουν οι εταιρείες. Φανταστείτε έναν κόσμο που παλιά δεν θα μπορούσαμε να ανταλλάσουμε βινύλια, κασέτες, CD μεταξύ φίλων, για να ακούμε νέες μουσικές. Να επηρεάζει ο ένας τον άλλο. Να παίρνουμε νέες ιδέες. Πως θα ήταν τα ίδια τα συγκροτήματα, μέσα σ’ ένα αποστειρωμένο περιβάλλον χωρίς επιρροές από άλλους μουσικούς. Φανταστείτε έναν κόσμο που δεν θα είχε προχωρήσει στην επανάσταση των mp3 και των p2p δικτύων, που βελτιώνει στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη του μορφή την ανταλλαγή μουσικών εμπειριών. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς το δικτυακό ραδιόφωνο, ή των υπηρεσιών τύπου last.fm που μπορείς να ακούσεις πράγματα που δεν θα μπορούσες να ακούσεις ποτέ αλλιώς. Είναι και πρόσφατη η κίνηση των εταιρειών να επιβάλουν υπέρογκα τέλη και να σκοτώσουν έτσι (στην ουσία) το δικτυακό ραδιόφωνο.

Και αφού τα φανταστείτε όλα αυτά, ξαναδείτε το αποστειρωμένο περιβάλλον των συμβατικών ραδιοφωνικών σταθμών που θεωρούν ότι είναι και σύγχρονο αυτό που κάνουν. Θεωρούν ότι είναι… trendy, νεανικοί σταθμοί. Ενώ στην πραγματικότητα είναι σάπια απομεινάρια μιας άλλης εποχής.

Κάτι τέτοιες υπηρεσίες (flickr κλπ) δεν μου πολυ γέμιζαν το μάτι. Αλλά τελικά είναι πολύ κουραστικό να ανεβάζεις photos στο blog. Οπότε ανεβάζεις ολόκληρα albums στο Picasa Web Albums και τελειώνεις. Ειδικά το plugin που υπάρχει για το iPhoto είναι ότι πρέπει. Πατάς export και έληξε το θέμα. Μετά στο blog βάζεις απλά το link ή το embed για το slideshow. Άρχισα λοιπόν να περνάω κάποιες photos. Για αρχή ρίξτε μια ματιά στο περυσινό διήμερο της ΚΝΕ στον Γράμμο, μιας και πλησιάζει το φετινό.

Το υπουργείο ελαφριάς βιομηχανίας και εμπορίου της Βενεζουέλας (Ministry of Light Industry and Commerce), μαζί με την Κινέζικη εταιρεία Lang Chao, κατασκευάζουν σειρά PC τα οποία τρέχουν Linux. Ονομάζονται Bolivarian Computers και πρόκειται για 3 desktop PC κι ένα laptop. Ενώ είναι φτηνότερα κατά 40% από τα υπόλοιπα computer του εμπορίου.

Με τα computer αυτά τροφοδοτούνται δημόσιες υπηρεσίες και Πανεπιστήμια. Έχουν δοθεί ήδη δωρεάν (απ’ όσο κατάλαβα) 11.100 μηχανήματα σε φοιτητές ιατρικής. Ενώ στόχος είναι και οι εξαγωγές στην αγορά της Λατινικής Αμερικής.

Περισσότερες λεπτομέρειες στο Venezuelanalysis