Επιτέλους αυτό που νοιώθουμε όταν ακούμε συμβατικό (ξέρετε, αυτή η πρωτόγονη συσκευή, που δυστυχώς έχει ακόμη λόγο ύπαρξης στα αυτοκίνητά μας) ραδιόφωνο, έγινε μετρήσιμο. Δεν είχα κάτσει να σκεφτώ τι με ενοχλεί. Αλλά σήμερα διάβασα ένα ποστ του ANemos, αναδημοσίευση από Ελευθεροτυπία. Και αποκαλύφθηκε όλη η αλήθεια. Η ποικιλία των τραγουδιών που παίζουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, είναι τραγική. Γι’ αυτό βαριέμαι πολύ γρήγορα όταν κάθομαι ν’ ακούσω έναν ραδιοφωνικό σταθμό. (Μέσα από το Ιντερνετ πάντα. Μην ξεχνιόμαστε. Δεν έχω καν ραδιοφωνική συσκευή στο σπίτι. Άλλωστε στην Πτολεμαϊδα ΟΛΟΙ οι σταθμοί είναι για τα μπάζα και δεν ακούγεται κανένας τους. Ευτυχώς έχουμε το άγιο internet.)

Οι τυπάδες αυτοί, των σταθμών των playlist, των σταθμών των hit κοκ, είναι εγκληματίες της μουσικής. Και τολμάνε οι διάφορες εταιρείες (που ευθύνονται γι’ αυτούς τους σταθμούς) να μας μιλάνε για “πειρατεία που σκοτώνει την μουσική”. Κοιτάξτε τα μούτρα σας κύριοι. Ναι ρε. Είμαστε πειρατές, γιατί γουστάρουμε ν’ ακούμε μουσική. Γιατί μας αρέσει να ψάχνουμε νέες μουσικές. Γιατί έχουμε ξεκολλήσει από το πρωτόγονο μοντέλο σας των ΜΜ”Ε” με τις κλειστές playlists. Από το πρωτόγονο μοντέλο των CD, σαν μέσο κυκλοφορίας της μουσικής. Γιατί οι τιμές που πουλάτε την μουσική, είναι απαγορευτική για εμάς που θέλουμε να έχουμε ποικιλία σε αυτά που ακούμε. Που δεν θέλουμε ν’ ακούμε τα ίδια και τα ίδια.

Ανατριχιάζω στην ιδέα να είχε επικρατήσει το μοντέλο που θέλουν να επιβάλουν οι εταιρείες. Φανταστείτε έναν κόσμο που παλιά δεν θα μπορούσαμε να ανταλλάσουμε βινύλια, κασέτες, CD μεταξύ φίλων, για να ακούμε νέες μουσικές. Να επηρεάζει ο ένας τον άλλο. Να παίρνουμε νέες ιδέες. Πως θα ήταν τα ίδια τα συγκροτήματα, μέσα σ’ ένα αποστειρωμένο περιβάλλον χωρίς επιρροές από άλλους μουσικούς. Φανταστείτε έναν κόσμο που δεν θα είχε προχωρήσει στην επανάσταση των mp3 και των p2p δικτύων, που βελτιώνει στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη του μορφή την ανταλλαγή μουσικών εμπειριών. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς το δικτυακό ραδιόφωνο, ή των υπηρεσιών τύπου last.fm που μπορείς να ακούσεις πράγματα που δεν θα μπορούσες να ακούσεις ποτέ αλλιώς. Είναι και πρόσφατη η κίνηση των εταιρειών να επιβάλουν υπέρογκα τέλη και να σκοτώσουν έτσι (στην ουσία) το δικτυακό ραδιόφωνο.

Και αφού τα φανταστείτε όλα αυτά, ξαναδείτε το αποστειρωμένο περιβάλλον των συμβατικών ραδιοφωνικών σταθμών που θεωρούν ότι είναι και σύγχρονο αυτό που κάνουν. Θεωρούν ότι είναι… trendy, νεανικοί σταθμοί. Ενώ στην πραγματικότητα είναι σάπια απομεινάρια μιας άλλης εποχής.