…μετά από μακρόχρονη και γερή άμυνα, είπα να παραδοθώ κι εγώ στο twitter. Δηλαδή το microblogging. Το έβρισκα ανούσιο και πηγή spamming. Οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι όμως θετικές. Έχει την πλάκα του. Ειδικά αν χρησιμοποιείς και κάποιον ειδικό client είναι σαν να χρησιμοποιείς instant messenger, με ασύγχρονη όμως επικοινωνία. Στο mac μου άρεσε πολύ το twitterrific (τζάμπα είναι… απλώς πετάει ανα μία ώρα, νομίζω, ένα διαφημιστικό tweet). Το πρόβλημα είναι όμως ότι το twitter δεν είναι ότι πιο σταθερό υπάρχει. Οπότε ο client πετάει συνεχώς errors στην προσπάθεια του να συνδεθεί με τον server.

Αυτό που χρειάζεται προσοχή είναι ποιους κάνεις follow. Δηλαδή, όπως γράφει και ο papo, τις πολλές τις καληνύχτες και τις καλημέρες τις βαριέται κι ο παπάς. Τα τιτιβίσματα έχουν την φάση τους όταν έχεις κάτι πραγματικά να πεις. Το τι έφαγες, πότε έχεσες κλπ δεν ενδιαφέρει κανέναν. (εντάξει. Κάποιους μπορεί να τους ενδιαφέρει… 🙂 ) Ελπίζω να μην καταλήξει σαν το spam-facebook.

Θα με βρείτε εδώ. Φυσικά έχω προσθέσει και το feed με τα τιτιβίσματά μου στην sidebar.