Τα παλιά τα χρόνια (τότε που η Εθνική Ελλάδος δεν είχε κερδίσει ακόμη το Eurobasket) δεν μπορούσες να καταλάβεις αν ένα πρόγραμμα συνεχίζει να τρέχει ή κόλλησε. Γενικά οι Υπολογιστές δεν είχαν και το πιο φιλικό περιβάλλον.

Το 1985 ένας μαθητής, ο Brad A. Myers, παρουσίασε μία μελέτη για την σπουδαιότητα των ποσοστιαίων δεικτών προόδου. Είπε στους συμμαθητές του ότι μία μπάρα προόδου κάνει τον χρήστη του υπολογιστή λιγότερο αγχώδη και πιο αποτελεσματικό. Μπορεί να τον βοηθήσει να ηρεμήσει.

Για να το αποδείξει αυτό έβαλε 48 συμμαθητές του να κάνουν αναζητήσεις σε μία βάση δεδομένων, με μπάρες και χωρίς. 86% απάντησαν ότι τους άρεσε η μπάρα. Μάλιστα δεν τους ενδιέφερε αν ήταν αξιόπιστη ή αν δεν φαίνεται καν ποσοστό.

Από τότε έχουν δοκιμαστεί διαφόρων ειδών μπάρες, αλλά η οριζόντια έχει επικρατήσει. Χρησιμοποιούνται επίσης διάφορα εφέ και κίνηση. Αυτά μπορούν να ξεγελάσουν τον εγκέφαλο και να νομίζει ότι η μπάρα κινείται πιο γρήγορα. Οι άνθρωποι σιχαίνονται να βλέπουν μια μπάρα σταθερή και γι’ αυτό είναι καλύτερο η μπάρα να προχωράει για λίγο, ακόμη κι αν η εργασία βρίσκεται σε στασιμότητα.

Αυτό θέτει το ερώτημα αν οι χρήστες θέλουν την αλήθεια ή να έχουν μια πιο χαλαρή εμπειρία. Είναι η μπάρα προόδου ένα εργαλείο για μεγαλύτερη αποδοτικότητα ή ένα δωράκι απλά για να περνάει η ώρα;

Πηγή: The New York Times