Είπα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό και να δω μήπως το Manjaro κάθεται καλύτερα στο laptop.

Το πρόβλημα ήταν “ποιος κάθεται τώρα να ξαναστήνει το περιβάλλον, όπως το είχα στρώσει πολύ ωραία και βολικά;”

Κανένα πρόβλημα τελικά. Το /home το είχα σε ξεχωριστό partition, οπότε όλα κύλησαν αναπάντεχα πολύ ωραία. Πέρα από κάποια πράγματα που έπρεπε να δω στην διαδικασία του install και δεν είχα ξανακάνει.

Για παράδειγμα, στην εγκατάσταση είχα επιλέξει να κάνει αντικατάσταση του partition που ήταν εγκατεστημένο το Ubuntu. Αυτό έγινε, αλλά έπρεπε να πειραχτεί και το GRUB για να καταλαβαίνει ότι πλέον κάνει boot από Manjaro. Δεν έβγαλα άκρη. Δεν τα ξέρω αυτά. Είναι του διαβόλου. Αφού παιδεύτηκα αρκετά, ξαναγύρισα στην διαδικασία της εγκατάστασης από την αρχή.

Αυτή την φορά διάλεξα να επιλέξω manually τα partitions. Έτσι του είπα πιο partition θα γίνει mount που. Δηλαδή το /root, το /home και το partition του EFI. Απλό edit στα partitions κάνεις και επιλέγεις το mount point.

Η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε και έγινε boot κανονικά σε Manjaro. Κάνω login και όλο το σύστημα μου είναι ίδιο και απαράλλαχτο με πριν. Φυσικά έχω εγκαταστήσει πάλι Gnome, οπότε τίποτα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά. Όλα τα settings μου στο περιβάλλον είναι τα ίδια, όπως και όλα τα settings για την κάθε εφαρμογή.

Το μόνο που θέλει, είναι η εγκατάσταση των εφαρμογών από την αρχή, γιατί έχει και διαφορετικό package installer (pacman). Για πρώτη φορά μου πήρε αρκετά για να το κάνω, αλλά πλέον έχω φτιάξει το scriptάκι μου, για να τις εγκαθιστά όλες με την μία.

Από εκεί και πέρα 2-3 θεματάκια τα πετυχαίνεις, αλλά λύνονται με λίγο ψάξιμο. Άλλωστε και η κοινότητα του Manjaro είναι πολύ δυνατή. Κι έτσι κι αλλιώς Linux είναι πάλι.

Το τελικό συμπέρασμα. Άξιζε όλη αυτή η φασαρία; Φυσικά. Καταρχήν έγινα ένα κλικ σοφότερος. Είδα ότι η αντικατάσταση distro είναι πολύ πιο αναίμακτη διαδικασία από όσο φοβόμουν. Δουλεύω σε νέο σύστημα, οπότε ότι καινούργιο σε ενθουσιάζει. Ο package installer φαίνεται πιο δυνατός, ειδικά το AUR. Αν και θέλει καιρό να συνηθίσω, από εκεί που είχα συνηθίσει με το apt.

Το περιβάλλον, αν και Gnome πάλι, έχει κάποιες extra πινελιές και μου φαίνεται πιο καλαίσθητο από το Ubuntu.

Τέλος, έχω μια αίσθηση ότι οι εφαρμογές ανοίγουν πιο γρήγορα και ότι όντως κάθισε λίγο καλύτερα στο laptop η εγκατάσταση. Θα δείξει καλύτερα η συνέχεια.