Μετά από πάνω από μήνα “αποτοξίνωσης” από το Mac OS (σαν βασικό σύστημα), μπορώ να πω τώρα πως είναι η ζωή με Linux (Ubuntu για την ακρίβεια).

Στην αρχή δεν ήταν εύκολα. Έπρεπε να προσαρμόσω το workflow μου στα νέα κόλπα. Και να λύσω κάποια πραγματάκια. π.χ. δεν είχε δει σωστά την motherboard μου και δεν δούλευε σωστά η διαχείριση της ψήκτρας αναλόγως την χρήση της CPU. Λύθηκε με λίγο ψάξιμο.

Για να συνηθίσω πιο εύκολα στο νέο περιβάλλον, έπαιξα λίγο με themes του Gnome που το κάνανε να μοιάζει πολύ με Mac OS (εικονίδια, χρώματα κτλ). Γρήγορα κατάλαβα ότι και αναξιόπιστο είναι και χωρίς νόημα.

Το γύρισα σε default και άρχισα να μπαίνω στην ουσία του Gnome και πλέον το λατρεύω. Απολαυστικά μινιμαλιστικό, χωρίς φρου φρου και αρώματα, έχει τα πράγματα όπως πρέπει. Κάτι Cinnamon και κάτι KDE δεν μπορώ να τα βλέπω, γιατί απευθύνονται σε Windows users και ακολουθούν την ίδια λογική.

Το Gnome ακολουθεί κάπως τα χνάρια του Mac OS, αλλά χωρίς να αντιγράφει. Επιβάλει τον δικό του χαρακτήρα τελείως. Θέλει λίγο χρόνο να συνηθίσεις, αλλά μετά δεν υπάρχει γυρισμός. Αν αρχίσεις να μαθαίνεις να δουλεύεις πολύ και με shortcuts είναι απόλαυση. Πλέον έχω και το dock στα αριστερά πάντα κρυμμένο. Στο πρώτο πλάνο είναι μόνο οι εφαρμογές μου και τίποτα άλλο.

Κι εδώ έρχεται το πιο χρήσιμο εργαλείο να βοηθήσει, που σου αλλάζει την ζωή. Το Albert, που είναι αντιγραφή του αντίστοιχου εργαλείου σε Mac OS (Alfred) και του spotlight. Ανοίγεις πολύ γρήγορα τις εφαρμογές σου, ψάχνεις τα αρχεία σου, ψάχνεις στο web (σε όποιο site θες, προσθέτοντας extensions). Απλά πατάς το συνδυασμό πλήκτρων που έχεις επιλέξει (εγώ π.χ. ctrl+space) και κάνεις την αναζήτηση. π.χ. γράφεις “gg ubuntu” και ψάχνει στο google. Πραγματικά σε κάνει πολύ πιο γρήγορο όλο αυτό.

Έτσι από πλευράς περιβάλλοντος έχω συνηθίσει γενικά και είμαι και πολύ καλύτερα από Mac OS.

Από πλευράς εφαρμογών ακόμη συνηθίζω. Για backup έχω βρει το cronopete που κάνει περίπου ότι κάνει και το time machine. Μαζί και με το timeshift που παίρνει snapshots του συστήματος. Έτσι έχω το κεφάλι μου ήσυχο.

Στον ήχο παιδεύομαι λίγο. Το Pulse Audio Volume Control πάνω κάτω κάνει την δουλειά του Audio Hijack. Να στέλνω δηλαδή τον ήχο από κάθε εφαρμογή σε όποιο ηχοσύστημα θέλω. Αλλά δεν είναι και πολύ stable και το interface του είναι άθλιο. Η ουσία είναι ότι η δουλειά γίνεται κι ελπίζω σε βελτίωση.

Για φωτογραφίες και γραφικά το gThumb κάνει περίπου ότι κάνει και το Preview στο Mac OS. Ενώ για περισσότερα υπάρχουν και το Gimp και Krita, που μια χαρά με βολεύουν.

Για video editing δεν έχω ακόμη δοκιμάσει. Αλλά το kdenlive μάλλον θα κάνει την δουλειά, όταν χρειαστεί.

Άγνωστο είναι αν θα με καλύψει το libreOffice (ή κάτι αντίστοιχο) για τις εργασίες μου στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Πέρυσι “αναγκάστηκα” να χρησιμοποιώ MS Office, γιατί χρειάζομαι τις μαθηματικές εκφράσεις και το βρήκα πιο βολικό, αντί να παιδεύομαι ψάχνοντας άλλες λύσεις. Στο Mac OS όμως υπάρχει MS Office. Σε Linux αναγκαστικά θα πρέπει να βρω άλλη λύση.

Το plan B βέβαια, είναι πάντα η χρήση Windows σε virtual machine. Το οποίο δεν το γλιτώνω έτσι κι αλλιώς, γιατί δυστυχώς οι τηλεσυνεδριάσεις στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο γίνονται αποκλειστικά με Skype for Business, το οποίο παίζει μόνο σε Windows (σε Mac OS ήταν αναξιόπιστη η έκδοση και σε Linux δεν υπάρχει καν)

Τέλος, για development, που είναι και η βασική μου χρήση, σαφώς και με Linux είμαι στο σπίτι μου. Δεν υπάρχει καλύτερο περιβάλλον, αν ασχολείσαι με προγραμματισμό (εκτός κι αν γράφεις εφαρμογές για Windows, Mac OS, iOS κτλ)

Για κερασάκι σε όλα αυτά είναι το gaming. Με το Proton στο Steam και το Lutris, σχεδόν τα πάντα από windows παιχνίδια, παίζουν και σε Linux. Οπότε σαφώς η κατάσταση, αν παίζεις κανα παιχνίδι που και που, είναι πολύ καλύτερη από το Mac OS.

Συχνά χρησιμοποιούμε κάποια web εφαρμογή την οποία έχουμε μονίμως ανοιχτή σε κάποιο tab του browser. Θα βόλευε ίσως αν έτρεχε σαν ξεχωριστή desktop εφαρμογή.

Αυτό έρχεται να κάνει το nativefier, το οποίο είναι ένα command line εργαλείο που μετατρέπει οποιαδήποτε σελίδα σε electron app. Το nativefier τρέχει σε Linux, Mac OS και Windows.

Πρέπει να έχουμε εγκαταστήσει πρώτα το node.js και μετά το εγκαθιστούμε γράφοντας

npm install nativefier -g

Στην συνέχεια πάμε στο directory που θέλουμε να δημιουργηθεί η εφαρμογή και γράφουμε κάτι τέτοιο

nativefier "http://twitter.com"

Θα δημιουργήσει ένα directory και μέσα σε αυτό θα έχει ένα εκτελέσιμο (αναλόγως το λειτουργικό). Το τρέχουμε και ανοίγει η σελίδα σαν ξεχωριστή desktop εφαρμογή.

Σε Linux μάλλον θα χρειαστείτε να δημιουργήσετε κι ένα σχετικό .desktop αρχείο, για συντόμευση.

Συγκεκριμένα, σε Ubuntu π.χ. Στον φάκελο /usr/share/applications δημιουργούμε ένα αρχείο του τύπου myApp.desktop

Μέσα σε αυτό βάζουμε κάτι τέτοιο:

[Desktop Entry]
Name=myApp
GenericName=Music
Comment=Music Program
Exec=path/to/my/app
Icon=audio-headphones
StartupNotify=true
Terminal=false
Type=Application
Categories=Multimedia;
X-Ubuntu-Gettext-Domain=myApp

Πλέον κάνοντας search στις εφαρμογές μας για myApp θα εμφανίζεται η εφαρμογή μας και μπορούμε να την τρέξουμε.

Έγραψα στο προηγούμενο ποστ, ότι το θεωρώ το Mac OS το καλύτερο λειτουργικό. Αλλά γιατί; Και γιατί με ζόρισε πολύ να το εγκαταλείψω.

Γενικά είναι συνδυασμός πολύ μικρών χαρακτηριστικών που έχει από μόνο του, μαζί με κάποιες εφαρμογές τρίτων, που δίνουν μια πολύ καλύτερη εμπειρία χρήσης.

Ας πάμε συγκεκριμένα όμως.

Finder/Preview. Ο συνδυασμός αυτών των 2 είναι ότι καλύτερο. Το ότι μπορείς να βλέπεις τα paths των αρχείων σου σε μορφή στηλών, θεωρώ ότι είναι ότι πιο εύχρηστο υπάρχει. Έψαξα κάτι αντίστοιχο σε Linux και βρήκα μόνο το αντίστοιχο πρόγραμμα για το elementary OS. Το έβαλα σε Gnome, αλλά δεν ξέρω αν φταίει αυτό ή είναι γενικά bugαρισμένο και περιορισμένο, αλλά τελικά δεν κάνει.

Επίσης μπορείς πολύ πιο εύκολα και άμεσα, με Finder/Preview να δεις το περιεχόμενο βασικών αρχείων (texts, images, videos, pdf)

Spaces/Mission Control. Είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη υλοποίηση. Πολύ πιο καλά φτιαγμένο και με την καλύτερη υποστήριξη όταν έχεις πολλαπλές οθόνες. Ακολουθεί το Linux με αρκετά συμπαθητική υλοποίηση, ενώ στα Windows είναι ότι πιο άθλιο υπάρχει.

Εφαρμογές. Εδώ έχει σημασία και με τι δουλεύεις, αλλά σε Mac OS έχεις γενικά την αίσθηση ότι είναι πιο καλοφτιαγμένες, ειδικά σε θέματα interface. Όλες οι εφαρμογές ακολουθούν ένα συγκεκριμένο guideline κι έτσι δεν κάνει ο κάθε developer ότι του κατέβει. Σε Linux και σε Windows, αντιθέτως, κυριαρχεί ένα τσίρκο. Δεν ξέρεις που να περιμένεις κουμπιά, μενού κτλ.

Επίσης στο Mac OS υπάρχουν κάποιες πολύ καλές εφαρμογές που δύσκολα βρίσκεις αλλού. π.χ. iMovie για δωρεάν και πολύ καλή επεξεργασία video.

Ήχος. Στο Mac OS υπάρχει η καλύτερη εφαρμογή του σύμπαντος, που δυστυχώς δεν μπόρεσα ακόμη να βρω κάτι αντίστοιχο σε Linux και σε Windows. Είναι το Audio Hijack, με το οποίο στέλνεις τον ήχο από οποιαδήποτε εφαρμογή ή πηγή, οπουδήποτε θες. Γενικά μου αρέσει να στέλνω τον ήχο από κάθε εφαρμογή σε διαφορετικά ηχεία. Αλλού μπορεί να ακούω μουσική, αλλού να βλέπω κανα ματς, αλλού να ακούω κάτι από youtube, αλλού τους ήχους του συστήματος κοκ. Βρήκα μια άκρη σε Linux με το PulseAudio Volume Control, αλλά είναι αιώνες πίσω από το Audio Hijack.

Split screen. Παντού μπορείς να κάνεις split τις εφαρμογές σου και να μοιράζονται τον χώρο της οθόνης. Αλλά μόνο το Mac OS το κάνει με εφαρμογές που είναι σε fullscreen mode. π.χ. Πάντα έχω ανοιχτό το Parrot Tunes να παίζει μουσική και videoclips στην δεύτερη οθόνη. Πολλές φορές θέλω σε ένα κομμάτι της να βάζω να παίζει και κάποιο video από Youtube. Οπότε βάζω 2 παράθυρα σε split screen. Στο Mac OS μπορούν να είναι και σε fullscreen mode, κερδίζοντας πολύ χώρο. Σε Linux και Windows δυστυχώς αυτό δεν γίνεται. Για παράδειγμα…

Καλύτερες επιδόσεις. Γενικά έχω την αίσθηση ότι το λειτουργικό είναι πολύ πιο smooth, στο ίδιο hardware, σε σχέση με Linux και Windows.

Σχεδίαση. Γενικά το Mac OS είναι πιο συμμαζεμένο και καλοσχεδιασμένο. Linux και Windows μόλις άρχισαν να το ψιλο-αντιγράφουν και να παλεύονται και αυτά. Ειδικά τα Windows είναι ακόμη τραγικά.

Time machine. Είναι η καλύτερη υλοποίηση για backup. Όχι μόνο κάνεις backup τα data σου (πράγμα που κάνεις παντού), αλλά ολόκληρο το σύστημα. Δηλαδή παίρνεις καινούργιο μηχάνημα ή τυχαίνει να κάνεις εγκατάσταση από την αρχή. Αν έχεις backup στο Time Machine κάνεις restore και η εγκατάσταση σου θα επανέλθει ακριβώς η ίδια. Με όλες τις εφαρμογές και ρυθμίσεις που είχες και πριν. Καλή τύχη να κάνεις κάτι αντίστοιχο σε Linux/Windows.

Αυτά είναι μερικά που κάνουν για μένα την διαφορά. Μπορεί να ξεχνάω τώρα και κάποια βέβαια. Μπορεί να μου διαφεύγουν και λύσεις που υπάρχουν σε Linux/Windows. Αλλά όλα αυτά, εμένα μου δίνουν μια αίσθηση ανωτερότητας τους λειτουργικού, που μακάρι η Apple να μην ήταν τόσο ξεροκέφαλη και να υποστήριζε κανονικά όλα τα PC, χωρίς να χρειάζεται να μπλέκεις με hackintosh φάσεις. Θα μπορούσε άνετα να επικρατεί τώρα στον χώρο των desktop.