Στη Νότια Κορέα το gaming έχει και χαρακτήρα επαγγελματικού αθλητισμού (esports). Τα πρωταθλήματα σε διάφορα video games, αντιμετωπίζονται σχεδόν όπως αντιμετωπίζουμε εμείς το ποδόσφαιρο. Με μεγάλες τηλεοπτικές μεταδόσεις κτλ.
Σε αυτό το πλαίσιο, το να ακούμε ότι πανεπιστήμιο δέχεται gamers όπως δέχεται τους… συμβατικούς αθλητές, δεν φαντάζει και τόσο περίεργο. Συγκεκριμένα το πανεπιστήμιο Chung-Ang (ένα από τα 10 καλύτερα της χώρας), από την επόμενη χρονιά θα δέχεται επαγγελματίες gamers, για το τμήμα Αθλητισμού.
Πηγή: Ubergismo
To Apple TV με το Airplay ήταν μέχρι τώρα ένα από τα μεγαλύτερα ατού στον κόσμο του iOS. Από την πλευρά του Android μόνο ή κάθε εταιρεία έκανε τα δικά της για να προσφέρει κάτι αντίστοιχο. Χωρίς κανένα αποτέλεσμα φυσικά αφού ήταν κλειστά για συγκεκριμένες συσκευές. Ούτε οι χρήστες θέλανε κάτι τέτοιο, ούτε φυσικά και οι developers είχαν καμιά όρεξη να υποστηρίζουν χίλιες δυο διαφορετικές λύσεις.
Το κενό φαίνεται να καλύπτεται από την Google, με το Chromecast. Τεχνολογία που είναι ανοιχτή πλέον και μπορεί να την υλοποιήσει όποιος θέλει. Δεν απαιτεί συγκεκριμένο κινητό ή tablet. Υποστηρίζει μέχρι και iOS συσκευές. Ενώ ακόμη και το συγκεκριμένο dogle της Google που χρειάζεται για την TV, είναι θέμα χρόνου να μην έχει την αποκλειστικότητα της υπηρεσίας. Ήδη υπάρχουν και software λύσεις που παίζουν τον ρόλο του δέκτη.
Για παράδειγμα υπάρχει το Leapcast το οποίο μπορείτε να εγκαταστήσετε σε ένα linux μηχάνημα και να λειτουργεί σαν συσκευή Chromecast. Το δοκίμασα, αλλά από ότι κατάλαβα δεν υποστηρίζει ακόμη το νέο API και το μόνο που κατάφερα να στείλω ήταν Youtube video από το Android. Άλλες εφαρμογές δεν κατάφεραν να παίξουν.
Από χθες η Google κάνει διαθέσιμο το Chromecast Dogle σε 11 νέες χώρες. Μέχρι τώρα κυκλοφορούσε μόνο στις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα δίνει και κάποιες τοπικές εφαρμογές για Ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα τον BBC iPlayer στην Μεγάλη Βρετανία, το TV Pluzz και το SFR TV στην Γαλλία, το Watchever στην Γερμανία. Φυσικά είναι θέμα χρόνου αφού υπάρχει το Chromecast SDK, να κυκλοφορήσουν πολυάριθμες νέες εφαρμογές.
Οι νέες χώρες είναι οι: Καναδάς, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ισπανία, Σουηδία και Μεγάλη Βρετανία.
Το κόστος για την συσκευή είναι περίπου τα 35 ευρώ σε όλες αυτές τις χώρες. Ανάλογο περιμένουμε να είναι και όταν θα έρθει στην χώρα μας. Αν και υποθέτω ότι όποιος βιάζεται θα έχει πλέον περισσότερες δυνατότητες να βρει το Chromecast, από διάφορα ευρωπαϊκά δικτυακά μαγαζιά ή το ebay.
Το άνοιγμα της αγοράς για το Chromecast έρχεται την ίδια στιγμή που το Google Play Movies γίνεται διαθέσιμο σε 39 νέες χώρες. Προφανώς οι κινήσεις αυτές συνδέονται μεταξύ τους.
Άλλη μια μουσική υπηρεσία γίνεται διαθέσιμη επιτέλους και στην Ελλάδα και μπορούμε να πούμε ότι πλέον έχουμε πολύ καλές επιλογές σε αυτόν τον τομέα. Σε αντίθεση με τις ταινίες και τις σειρές, όπου η πειρατεία μπορεί να έχει ακόμη τον πρώτο λόγο.
Για αγορά ψηφιακής μουσικής είχαμε έτσι κι αλλιώς αρκετές επιλογές, με το iTunes να είναι έτσι κι αλλιώς πολύ καλό. Προσωπικά μια χαρά με κάλυπτε. Εκεί που είχαμε έλειψη ήταν στις υπηρεσίες streaming music. Να πληρώνεις δηλαδή ένα μηνιαίο πάγιο (7-8 ευρώ) και να έχεις απεριόριστη πρόσβαση σε όλη τη μουσική βιβλιοθήκη της υπηρεσίας.
Το Φθινόπωρο έγινε διαθέσιμο στην χώρα μας το Spotify, μια από της καλύτερες υπηρεσίες σε αυτόν τον τομέα. Πλέον είχαμε μια πάρα πολύ καλή επιλογή και να μπορούμε κι εμείς να έχουμε πρόσβαση σαν άνθρωποι στο μέλλον της διάθεσης της μουσικής.
Το σκέφτηκα στην αρχή αν θα άφηνα πίσω μου την λογική του να κατέχω στον δίσκο μου την μουσική, αλλά τελικά υποχώρησα στο… μέλλον. Είναι πολύ μεγαλύτερη η ευκολία να έχεις την μουσική σου σε όλες τις συσκευές χωρίς να έχεις να σκέφτεσαι τον συγχρονισμό τρεις και λίγο. Επίσης κερδίζεις και χρόνο, αφού πλέον δεν ασχολείσαι με την οργάνωση την μουσικής βιβλιοθήκης. Και φυσικά πλέον δεν υπάρχει κανένα νόημα για πειρατεία. Πληρώνεις ένα αξιοπρεπές και λογικό ποσό κι έχεις όση μουσική γουστάρεις. Δεν χρειάζεται να ξοδέψεις ολόκληρη περιουσία, επειδή είσαι μουσικόφιλος.
Από χθες έχουμε μια ακόμη επιλογή. Το Google Music. Η Google ήταν γενικά αργή στις κινήσεις της διεθνώς, αλλά φαίνεται ότι παίρνει μπρος τελικά.
Έτσι καταρχήν μπορούμε να αγοράσουμε μουσική με τον κλασικό τρόπο, από το Google Play. Όπως στο iTunes δηλαδή.
Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και η υπηρεσία Google Music All Access. Είναι σαν το Spotify. Πληρώνεις 8 ευρώ τον μήνα και έχεις απεριόριστη πρόσβαση. Φυσικά υπάρχει και το ανάλογο “ραδιόφωνο” όπου του λες να σου παίζει συνεχώς μουσική που να ταιριάζει με ένα συγκεκριμένο τραγούδι ή συγκρότημα. Μαζί με μερικούς άλλους έξυπνους τρόπους για να ανακαλύπτεις νέα μουσική. π.χ. πατάς στο κουμπί “I’m feeling lucky radio” και αρχίζει να σου παίζει μουσική ανάλογη με το ιστορικό σου.
Εκεί που διαφέρει όμως από το Spotify, είναι η δυνατότητα να ανεβάσεις στο Google Music την μουσική που είχες στο computer σου. Μετά όλη αυτή η μουσική θα σου είναι διαθέσιμη παντού μέσω του cloud. Το Google Music δεν χρειάζεται να ανεβάσει τα πάντα. Κάνει έλεγχο και ανεβάζει μόνο τα αρχεία που δεν βρίσκει στην βιβλιοθήκη του. Τα υπόλοιπα σου τα κάνει διαθέσιμα από την δική του βιβλιοθήκη. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι υπάρχει όριο στα 20.000 κομμάτια που μπορείς να ανεβάσεις. Όποιος έχει μεγαλύτερη βιβλιοθήκη θα πρέπει να επιλέξει συγκεκριμένες playlists.
Η διαδικασία αυτή γίνεται μέσω ενός προγράμματος που τρέχεις στο pc σου. Του Music Manager. Συνεργάζεται και με το iTunes, αλλά δυστυχώς δεν διαβάζει τις smart playlists, παρά μόνο τις κλασικές custom.
Το Google Music έχει και εφαρμογές για Android και iOS. Σε αυτές μπορείς να κρατάς την μουσική σου και offline, για όταν δεν έχεις σύνδεση. Πολύ σημαντικό. Δυστυχώς σε pc όμως έχεις ακόμη μόνο την επιλογή του web. Δεν υπάρχει εφαρμογή και άρα δεν υπάρχει και η δυνατότητα του offline. π.χ. όταν είσαι σε ταξίδι με το laptop.
Επόμενος παίχτης που περιμένουμε να κάνει διαθέσιμη αντίστοιχη υπηρεσία στην Ελλάδα, είναι η Apple. Το iTunes Radio δηλαδή. Η Apple έχει εδώ και χρόνια το iTunes Music Store διαθέσιμο και στη χώρα μας, αλλά δυστυχώς αργεί να αναπτύξει διεθνώς και το iTunes Radio.
Η Google χθες έδωσε και το Google Play Movies σε άλλες 38 νέες χώρες. Έχει φτάσει τις 63 συνολικά. Η Ελλάδα δεν είναι μέσα σε αυτές ακόμη, αλλά με αυτούς τους ρυθμούς λογικά σύντομα θα γίνει διαθέσιμο κι εδώ. Ενώ το Google Music είναι πλέον διαθέσιμο σε 25 χώρες. Λίγο περίεργο αυτό, γιατί συνήθως οι κινηματογραφικές εταιρείες είναι πιο ζόρικες στην ανάπτυξη και βάζουν εμπόδια. Εκτός αν υπάρχει άλλος λόγος. π.χ. επειδή αν η μουσική έχει περισσότερο κοινό, είναι και μεγαλύτερες οι απαιτήσεις σε επεξεργαστική ισχύ και bandwidth, άρα γίνεται πιο αργά και προσεκτικά η ανάπτυξη.