To AllShare είναι κάτι σαν το Airplay της Apple και το χρησιμοποιεί στις συσκευές της. Μέχρι τώρα υποστηρίζονταν μόνο από εφαρμογές της Samsung. Πλέον θα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν και εφαρμογές τρίτων, αφού έδωσε το κατάλληλο Framework SDK.

Εγώ ακόμη προσπαθώ να βρω κανα software (για OSX ή Linux) που κάνει την δουλειά του Samsung AllShare Cast Dongle, ώστε να στριμάρω (κυρίως screen mirroring) από το κινητό στο mac. Αν ξέρει κανείς τίποτα ας πει.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που συναντά ένας χρήστης του οικοσυστήματος της Apple, όταν περνάει στο… αντίπαλο στρατόπεδο του Android, είναι ο συγχρονισμός της μουσικής του. Και πιο συγκεκριμένα ο συγχρονισμός με το iTunes.

Τα προβλήματα είναι 2:

– Τα αρχεία alac (Apple Lossless), τα οποία δεν υποστηρίζονται by default στο Android.

– Τα συνοδευτικά metadata. Ratings, play counts, last played.

Η λύση στο πρώτο πρόβλημα είναι η χρήση κάποιου άλλου player που κυκλοφορεί στο Google Play. Δοκίμασα 2 που κάνουν πολύ καλά την δουλειά. Τον Rocket Music Player και τον Poweramp. 

Για το δεύτερο πρόβλημα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μαζί με το κατάλληλο πρόγραμμα στο android κι ένα βοηθητικό πρόγραμμα για Mac (ή windows). To οποίο λειτουργεί σαν server και τραβάει το υλικό μας από την iTunes Library. Επίσης ο συγχρονισμός μπορεί να γίνει είτε με καλώδιο usb, είτε με wifi.

Δοκίμασα 2 λύσεις. Στην αρχή δοκίμασα το AirSync. Δυστυχώς δεν μου δούλεψε. Βαρύ πρόγραμμα, αργό, κολλούσε στον συγχρονισμό, δεν το κατάφερα με usb σύνδεση και πλέον για κάποιον λόγο δεν μου ανοίγει καν. Κρασάρει.

Μετά δοκίμασα το iSyncr, το οποίο και μου κάνει την δουλειά όπως ακριβώς θέλω. Συγχρονίζει τα πάντα και μέσω usb (για τον αρχικό συγχρονισμό πολλών gb) και μέσω wifi. Ενώ είναι και πολύ γρήγορο. Ταυτόχρονα κάνει και κάτι άλλο που είναι προβληματικό στους mac users. Κατέβασμα των φωτογραφιών και των video από το Android. Για κάποιον λόγο η συσκευή μου (Samsung Galaxy Note 2) έχει πρόβλημα με το iPhoto. Βλέπει μόνο τις φωτογραφίες κι αυτές χωρίς thumbnails.

Το iSyncr συγχρονίζει κανονικά και ratings και play counts. Αμφίδρομα. Στην αρχή όμως επειδή δοκίμασα πρώτα τον Poweramp, δεν τα έβλεπε αυτά. Οπότε νόμιζα ότι δεν κάνει τελικά δουλειά το iSyncr. Με τον Rocker Music Player όμως όλα λειτουργούν ρολόι. Αν και σαν player μου άρεσε περισσότερο ο Poweramp.

Για καλύτερη λύση δεν ξέρω τι θα παίζει με τον συγχρονισμό μέσω Google Music, όταν μετά από χρόνια και καιρούς έρθει στην Ελλάδα. Ελπίζω να το δούμε σύντομα και να απλουστεύει πολύ περισσότερο την κατάσταση.

Εδώ και μερικές μέρες άλλαξα mobile οικοσύστημα. “Σκότωσα” iPhone 4 και iPad (1st gen) για να πάρω το Samsung Galaxy Note 2. Ο λόγος ήταν καθαρά η μεγάλη οθόνη (και το πενάκι του). Δεν βρίσκω κάποιον λόγο να έχω 2 ξεχωριστές συσκευές για να κάνω σχεδόν την ίδια δουλειά. Οπότε είπα να πάω σε μια συμβιβαστική λύση, 2 σε 1. Προς το παρόν βλέπω ότι δουλεύει αυτό που ήθελα. Μόνο διάβασμα βιβλίων δεν έχω δοκιμάσει ακόμη, να δω αν όντως με βολεύει. Αν όχι, ίσως στο μέλλον προσπαθήσω να πάρω κανα Kindle.

Σαν συσκευή το Samsung Galaxy Note 2, είναι κορυφή. Είναι νομίζω ότι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω από τεχνικά χαρακτηριστικά. Αλλά αυτά στην τελική δεν είναι και αυτά που πραγματικά κάνουν την διαφορά. Πάνω-κάτω όλα τα σύγχρονα smartphones, έχουν παρόμοιο hardware. Μετά ο καθένας παίρνει απλά ότι θεωρεί ότι θα τον βολέψει περισσότερο προσωπικά (και ότι αντέχει η τσέπη)

Αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι το software. Σαν χρήστης του οικοσυστήματος της Αpple, εδώ και χρόνια, περνάω ένα… πολιτιστικό σοκ. Καθώς πρέπει να ξεβολευτώ από όλες τις ευκολίες που απολάμβανα με την τέλεια συνεργασία όλων των συσκευών μεταξύ τους. Συγχρονισμός, airplay κτλ. Ναι. Βρίσκω λύσεις και στο Android, αλλά δεν είναι πάντα και ότι καλύτερο. Ειδικά ο συγχρονισμός της μουσικής από το iTunes στο Android.

Επίσης τόσα χρόνια χρησιμοποιούσα μπόλικες εφαρμογές (πολλές από αυτές αγορασμένες) και τώρα πρέπει να τις αντικαταστήσω με άλλες, αν δεν έχουν έκδοση για Android. Εδώ το iOS έχει να προσφέρει κάτι καλύτερο από θέμα ποιότητας εφαρμογών. π.χ. μου λείπει το Tweetbot. Από την άλλη στο Android μπορείς να βρεις εφαρμογές που στο IOS απαγορεύονται. π.χ. Airplay receiver. Είναι πιο ανοιχτό το Google Play, από το App Store. Επίσης μου άρεσε περισσότερο το Google Play, γιατί παίζει και σε browser, αλλά και γενικά η σχεδίαση του.

Πάμε τώρα στο υπόλοιπο λειτουργικό. Κι εδώ το iOS είναι ένα κλικ καλύτερο σε θέματα σχεδίασης και απλότητας. Το Android κάπου το χάνει με τις χίλιες δυο παραμετροποιήσεις και δυνατότητες (πλεονέκτημα και μειονέκτημα ταυτόχρονα). Για να κάνεις μια ρύθμιση, π.χ. δεν είσαι σίγουρος που ακριβώς θα πας. Θα πας στις γενικές ρυθμίσεις? Θα πατήσεις το κουμπί του menu μέσα σε μια εφαρμογή? Ή κάτι άλλο? Παίζει ένα μπέρδεμα.

Για έναν χρήστη που δεν ασχολείται και πολύ με την τεχνολογία (και δεν θέλει), μάλλον όλη αυτή η φάση δεν είναι η πιο φιλική. Αλλά, εντάξει. Ίσως μιλάει και η συνήθεια τώρα. Πάντα όταν αλλάζεις ένα λειτουργικό πρέπει κάποια πράγματα να συνηθίσεις να τα κάνεις λίγο διαφορετικά και σου κακοφαίνεται. Από εκεί και πέρα όμως το Android επειδή είναι πιο ανοιχτό, έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες. Είναι πιο… περιπετειώδες λειτουργικό και όσο το δουλεύω όλο και περισσότερο μου αρέσει.