Λίγο πριν αρχίσει η 4η μου χρονιά στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (προπτυχιακό Πληροφορικής – ΠΛΗ), ας γράψω μερικά πράγματα όπως τα έχω δει εγώ και ίσως ενδιαφέρουν κάποιον που θέλει να το προσπαθήσει ή είναι πρωτοετής.

Μέχρι τώρα έχω βγάλει το μισό πρόγραμμα σπουδών. Τις 6 Θεματικές Ενότητες (ΘΕ) δηλαδή του 1ου και 2ου έτους (+ τον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου ψηφιακών συστημάτων). Μου μένουν άλλα τόσα, που εκτός απροόπτου θα μου χρειαστούν άλλα 3 χρόνια. Παίρνω κάθε χρόνο 2 ΘΕ.

Οπότε αρχίζοντας την κατηφόρα, έχω διαμορφώσει μια άποψη. Τουλάχιστον για τις ΘΕ που έχω περάσει. Επίσης ότι γράφω, αφορά ΜΟΝΟ στο πρόγραμμα της ΠΛΗ. Δεν έχω καμία άποψη για άλλα προπτυχιακά και ακόμη περισσότερο μεταπτυχιακά ή διάφορα σύντομα προγράμματα που έχει το Πανεπιστήμιο. Επίσης δεν έχω άποψη για την νέα ΘΕ, που θα λειτουργήσει για πρώτη φορά φέτος (ΠΛΗΠΡΟ), υποχρεωτικά για τους νέους φοιτητές.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Μία ΘΕ του ΕΑΠ ισοδυναμεί σε 3 μαθήματα συμβατικού Πανεπιστημίου. Σε κάποιες ΘΕ (στις περισσότερες) είναι σχετικά ενιαίο το αντικείμενο, σε άλλες μπορεί να είναι και τελείως ξεχωριστά. π.χ. στην ΠΛΗ11 αρχίζεις με σχεδίαση λογισμικού, μετά πας σε βάσεις δεδομένων και καταλήγεις σε λειτουργικά συστήματα.

Οπότε εδώ είναι και η πρώτη δυσκολία του ΕΑΠ (σε σχέση με τα άλλα Πανεπιστήμια). Σε όλα αυτά, δίνεις εξετάσεις ενιαία. Δηλαδή ταυτόχρονα εξετάσεις, ουσιαστικά σε 3 μαθήματα. Βγάζεις άκρη με οργανωμένο και σταθερό διάβασμα, το συνηθίζεις, αλλά δεν παύει να έχει την δυσκολία του.

Σε κάθε ΘΕ τώρα, η εκπαιδευτική διαδικασία (κατά την διάρκεια του έτους) πάει κάπως έτσι. Το Πανεπιστήμιο (αρχίζοντας τον Οκτώβριο) μας δίνει ένα χρονοδιάγραμμα μελέτης. Σε αυτό περιλαμβάνεται ανά βδομάδα τι πρέπει να διαβάσει ο φοιτητής, από την θεωρία. Όπως και οι ημερομηνίες παράδοσης των εργασιών.

Ο φοιτητής θα πρέπει να παραδώσει 4-5 εργασίες (αναλόγως την ΘΕ). Στην ουσία το χρονοδιάγραμμα μελέτης είναι οργανωμένο ανά εργασία, που αφορά συγκεκριμένο αντικείμενο συνήθως. Μελετάς την θεωρία, ανεβαίνει η εκφώνηση της εργασίας κάποια στιγμή, την εκπονείς, την παραδίδεις. Και πάλι από την αρχή, για την επόμενη εργασία. Αυτός ο κύκλος μπορεί να διαρκεί αρκετά παραπάνω από ένα μήνα (συνήθως στην αρχή) και όσο προχωρά το έτος, μπορεί να φτάνει να έχεις περίπου μήνα για όλη την δουλειά.

Υπόψιν, ότι το χρονοδιάγραμμα είναι πολύ αυστηρό. Παρατάσεις δίνονται πολύ σπάνια (μερικών ημερών) και μόνο αν υπάρχει σημαντικός λόγος που αφορά μεγάλο αριθμό φοιτητών.

Συνήθως κάπου στις αρχές της κάθε εργασίας, γίνεται και μία 4ωρη Ομαδική Συμβουλευτική Συνάντηση (ΟΣΣ). Πλέον οι ΟΣΣ γίνονται αποκλειστικά online. Αυτές οι συναντήσεις κάποτε γίνονταν αποκλειστικά δια ζώσης και εξυπηρετούσαν περισσότερο την γνωριμία μεταξύ καθηγητών και φοιτητών, την επίλυση αποριών κτλ. Όμως στην πορεία, κατέληξαν να γίνεται ουσιαστικά παράδοση μαθήματος (είναι από τα μεγαλύτερα αγκάθια στην λειτουργία του ΕΑΠ. Θα πω και παρακάτω περισσότερα)

Να ξανά γυρίσω όμως στις εργασίες, προς το παρόν. Αυτές είναι αρκετά απαιτητικές (και σε δυσκολία και σε μέγεθος) και θέλουν πάρα πολύ χρόνο να ασχοληθεί κάποιος. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να τρως μια φρίκη στην έναρξη κάθε εργασίας, αλλά βήμα-βήμα και σταθερά μπαίνεις τελικά στο νόημα. Προσωπικά, ακόμη και στα πιο δύσκολα αντικείμενα, μέχρι τώρα καταφέρνω να γράφω πάντα πολύ καλά.

Ένα hint που μπορώ να δώσω (αυτό κάνω εγώ τουλάχιστον), είναι ένα γρήγορο διάβασμα της θεωρίας στην έναρξη κάθε εργασίας. Σε 1-2 βδομάδες να βγει και να πάω στην ΟΣΣ, έχοντας μια γενική ιδέα τουλάχιστον, για το αντικείμενο που μελετάμε. Έτσι μπορώ να παρακολουθήσω και την ΟΣΣ. Αλλιώς είναι όλα κινέζικα. Στην συνέχεια αναρτάται κάποια στιγμή η εκφώνηση της εργασίας και τότε αρχίζει η ουσιαστική μελέτη. Στο ΕΑΠ ο τρόπος που μαθαίνεις, είναι το γράψιμο της εργασίας. Σε αυτήν εμβαθύνεις στην ύλη και κατανοείς την θεωρία.

Γι’ αυτό και είναι σημαντικό για έναν φοιτητή να ασχοληθεί πραγματικά με την εργασία (και όχι να του την κάνει άλλος, όπως δυστυχώς κάνουν αρκετοί). Η σοβαρή ενασχόληση με τις εργασίες κατά την διάρκεια του έτους, σου καλύπτει κι ένα πολύ σημαντικό μέρος της προετοιμασίας σου για τις εξετάσεις. Κάνει την διαδικασία της επανάληψης πολύ πιο εύκολη.

Γενικά κατά την διάρκεια του έτους, ένας φοιτητής θέλει καθημερινό και μεθοδικό διάβασμα. Ξεχνάς ουσιαστικά αργίες και διακοπές. Εντάξει, αναλόγως και τις υποχρεώσεις του καθενός (εργασία, οικογένεια, υποχρεώσεις κτλ). Αναλόγως το πόσο οικείος είναι κάποιος με το αντικείμενο της ΘΕ, θα χρειαστεί και ανάλογο χρόνο. π.χ. αν ξέρεις από προγραμματισμό ήδη, στις αντίστοιχες ΘΕ δεν θα σε κουράσει πολύ. Τουλάχιστον να κατανοήσεις την θεωρία. Η εργασία θα σου φάει βέβαια χρόνο, λόγω όγκου, έτσι κι αλλιώς. Ανάλογα πάει κι αν είσαι πιο οικείος με τα μαθηματικά, στις αντίστοιχες ΘΕ.

Προσωπικά μέχρι τώρα παίζω γύρω στις 2-3 ώρες διαβάσματος καθημερινά. Φυσικά μπορεί να υπάρξουν και peak ακόμη και με 5ωρα αν κολλήσω κάπου ή και πιο χαλαρές μέρες με καμιά ωρίτσα. Αυτό ισχύει για μένα που παίρνω 2 ΘΕ κάθε χρονιά. Προφανώς αλλάζει πολύ η φάση αν πάρεις 3 ΘΕ. Εκεί πας ουσιαστικά σαν να έχεις μια full time job.

Σημαντικό να έχει κανείς υπόψιν, ότι οι εργασίες των ΘΕ μπορεί να συμπίπτουν χρονικά. Να έχεις να παραδόσεις την ίδια μέρα ή σε απόσταση βδομάδας, εργασίες σε 2 και 3 ΘΕ ταυτόχρονα. Σε όλο αυτό, ενδέχεται να πέσουν ταυτόχρονα και ενδιάμεσες εξετάσεις σε κάποιες ΘΕ. Αυτές γίνονται, για όποιον θέλει, κάπου στον Ιανουάριο – Φεβρουάριο για τις ΠΛΗ12, ΠΛΗ20 και ΠΛΗ21. Οπότε είναι πολύ πιθανό Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο να φας γερή φρίκη. Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να σκεφτεί κάποιος, για το πόσες ΘΕ μπορεί αντέξει και να δηλώσει ανά έτος.

Ας περάσω όμως τώρα στην… γκρίνια, για κάποια ουσιαστικά προβλήματα του ΕΑΠ. Προσωπικά, πριν γραφτώ, ακούγοντας “εξ αποστάσεως εκπαίδευση”, είχα στο μυαλό μου τουλάχιστον κάποιο ψηφιακό υλικό στυλ Udemy. Σφαλιάρα πρώτη. Δεν υπάρχει! Κι αν υπάρχει (σε κάποιες ΘΕ) είναι παλιό και πολύ κακής ποιότητας, ουσιαστικά άχρηστο.

Παράδοση μαθήματος, δεν υπάρχει. Ναι, στις ΟΣΣ αυτό πάει να γίνει στην πράξη, αλλά είναι αδύνατο να γίνει σωστή δουλειά σε ένα 4ωρο sprint, για έναν τεράστιο όγκο ύλης. Και ο καθηγητής γίνεται πτώμα και οι φοιτητές αδυνατούν να παρακολουθήσουν. Άσε που υπάρχει πιθανότητα να σου πέσουν 2 ΟΣΣ την ίδια μέρα. Οπότε χτυπάς συνεχές 8ωρο, με πολύ ζόρικα αντικείμενα για να κατανοήσεις.

Σημείωση: Δεν επιτρέπεται (από τον κανονισμό του ΕΑΠ) να καταγράψεις τις τηλεδιασκέψεις, ούτε ανεβαίνουν κάπου, για όσους δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν live.

Το πράγμα σώζεται μόνο στις ΘΕ του πρώτου έτους, όπου γίνονται φροντιστηριακές τηλεδιασκέψεις (με την συμμετοχή μαζικά όλων των φοιτητών της ΘΕ. Στις ΟΣΣ οι τηλεδιασκέψεις γίνονται ανά τμήμα). Αυτές γίνονται σε εβδομαδιαία βάση (για ένα δίωρο συνήθως) και γίνεται παράδοση του μαθήματος. Είναι μια πάρα πολύ καλή και χρήσιμη διαδικασία, αλλά δυστυχώς ισχύει μόνο για το 1ο έτος. Είναι κάτι που ζητάμε (κι εμείς οι φοιτητές, αλλά και καθηγητές) να επεκταθεί για όλες τις ΘΕ της ΠΛΗ, αλλά δυστυχώς ακόμη δεν έχουμε κάποια εξέλιξη.

Στην έλλειψη διαλέξεων από καθηγητές, έρχεται να προστεθεί και το πρόβλημα των βιβλίων. Τα βιβλία είναι απαρχαιωμένα και συνήθως πολύ κακά και τελικά σχεδόν άχρηστα. Συνήθως οι περισσότεροι φοιτητές (ειδικά στην αρχή), δοκιμάζουν να διαβάσουν αυτά τα βιβλία και εγκαταλείπουν γρήγορα. Περισσότερο εκνευρίζεσαι και μπερδεύεσαι, παρά μαθαίνεις κάτι.

Βέβαια η κατάσταση αρχίζει κάπως και βελτιώνεται, γιατί στις περισσότερες ΘΕ (από πέρυσι), δίνεται και κάποιο βιβλίο του εμπορίου (μέσω του Εύδοξος). Αλλά προς το παρόν το ένα βιβλίο μπορεί να μην φτάνει, γιατί κάθε ΘΕ περιλαμβάνει 3 μαθήματα. Είναι θετικό όμως ότι έχει μπει το πράγμα σε ένα μονοπάτι αλλαγής και βελτίωσης και είναι θέμα χρόνου, πιστεύω, να αντικατασταθούν ολοκληρωτικά τα παλιά βιβλία.

Ωραία. Και πως μαθαίνουμε τελικά; Αναλόγως την ΘΕ μπορεί να δίνεται κάποιο έξτρα ψηφιακό υλικό. Σημειώσεις δηλαδή. Είτε από τον κάθε καθηγητή τμήματος, είτε κεντρικά σε όλους τους φοιτητές της κάθε ΘΕ. Άλλοτε βοηθούν, άλλοτε όχι. Οι ΟΣΣ επίσης μπορούν να βοηθήσουν μερικές φορές, αναλόγως τον καθηγητή που θα πετύχεις. Επίσης έχεις τα θέματα από παλιότερες εργασίες και εξετάσεις, που μπορείς να μελετάς και να σε βοηθάνε σε παρόμοια θέματα.

Από εκεί και πέρα είσαι μόνος σου όμως, να βρεις υλικό να μελετήσεις. Είτε βιντεο-μαθήματα στο youTube, από άλλα Πανεπιστήμια, από διάφορες πλατφόρμες. Είτε αγοράζοντας κάποια σχετικά βιβλία. Είτε βρίσκοντας άλλες σημειώσεις. κοκ. Υπενθυμίζω ότι εδώ έχουμε μια προσπάθεια συγκέντρωσης κάποιου υλικού που μπορεί να βοηθήσει.

Βέβαια έχεις πάντα και τον καθηγητή που μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του και είναι υποχρεωμένος να σε βοηθήσει όπου έχεις προβλήματα, αλλά και με τις εργασίες. Το concept γενικά του ΕΑΠ είναι “μαθαίνεις μόνος σου και ο καθηγητής είναι εκεί για να σε βοηθήσει και να σε κατευθύνει”. Όχι κακό concept. Δεν είναι καθόλου κακό που μαθαίνεις μόνος σου. Τουλάχιστον αυτό το skill (που είναι βασικό στην Πληροφορική), στο ΕΑΠ θα το κατακτήσεις πάρα πολύ καλά! Απλά θα βοηθούσε ένα καλύτερο σημείο εκκίνησης, για να γλιτώσεις πολύτιμο χρόνο, αντί να ψάχνεις ακόμη και για τις βασικές έννοιες του αντικειμένου που μελετάς.

Και φυσικά αν μπορείς να παρακολουθήσεις διαλέξεις σημαντικών καθηγητών, σου δίνουν και ένα παραπάνω boost, κίνητρο και έμπνευση, από το να βολοδέρνεις στο youTube.

Κι εδώ κλείνει το mode “γκρίνια”. Όλη την χρονιά λοιπόν έχεις να ασχοληθείς με τις εργασίες. Η επιτυχία στις εργασίες, σου δίνει δικαίωμα συμμετοχής στις τελικές εξετάσεις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να παραδόσεις τις περισσότερες εργασίες (3 στις 4, ή 4 στις 5, αναλόγως πόσες είναι οι εργασίες) και να έχεις μέσο όρο πάνω από 5. Πράγμα αρκετά εύκολο, για όποιον ασχολείται στοιχειωδώς.

Ο βαθμός στις εργασίες συμμετέχει και κατά 30% στον τελικό σου βαθμό. Αφού όμως έχεις γράψει πρώτα πάνω από 5 στις τελικές εξετάσεις. Δεν συμμετέχει δηλαδή στον βαθμό των τελικών, για να σε βοηθήσει να περάσεις.

Η τελευταία εργασία που θα έχεις να παραδόσεις, είναι γύρω στον Μάιο. Από εκεί και πέρα αρχίζεις την προετοιμασία για τις εξετάσεις, οι οποίες γίνονται Ιούνιο – Ιούλιο. Το πρόγραμμα βγαίνει κάπου στο Πάσχα. Έχεις 2 προσπάθειες. Τις τελικές και τις επαναληπτικές (αν δεν περάσεις), που γίνονται μέσα σε μερικές βδομάδες πάλι. Δεν περιμένεις τον Σεπτέμβριο δηλαδή. Αν δεν περάσεις και στις επαναληπτικές, μπορείς να κρατήσεις το δικαίωμα για εξετάσεις, χωρίς να ξαναδώσεις εργασίες, και να δώσεις εξετάσεις πάλι το επόμενο καλοκαίρι. Αν δεν περάσεις και πάλι, παρακολουθείς από την αρχή την ΘΕ, δίνοντας ξανά και εργασίες.

Το hint για τις εξετάσεις (πέρα από το να ασχολείσαι σοβαρά με τις εργασίες όλο το έτος), είναι η προπόνηση με παλιότερα θέματα εξετάσεων (ή και εργασιών). Συνήθως τα θέματα που πέφτουν, είναι παρόμοιας λογικής. Είναι χάσιμο χρόνου να καθίσεις να διαβάσεις όλη την θεωρία από την αρχή. Εκτός από σημεία που χρειάζεται να θυμηθείς. Την θεωρία την έμαθες ουσιαστικά κάνοντας τις εργασίες.

Οπότε κάνεις προπόνηση με παλιά θέματα, κρατώντας και χρόνο. Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος σου εχθρός στις εξετάσεις. Αν φτάσεις να λύνεις ασκήσεις μέσα στα χρονικά πλαίσια των εξετάσεων (και άρα και του άγχους που δημιουργούν αυτά), δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα. Συνήθως τα πρώτα θέματα που θα λύσεις, θα σου πάρουν μπόλικο χρόνο, γιατί θα πρέπει να θυμηθείς κιόλας πολλά πράγματα. Μην απογοητευτείς. Συνεχίζοντας, θα δεις ότι συνεχώς οι χρόνοι σου θα βελτιώνονται. Θα φτάσεις να λύνεις ασκήσεις, σχεδόν ενστικτωδώς.

Ένα πράγμα όμως που έχει ανακατέψει την τράπουλα τα τελευταία δύο χρόνια (λόγω κορονοϊού), είναι οι online εξετάσεις. Πριν γίνονταν δια ζώσης στην πόλη που δήλωνες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, τα θέματα ίσως να έχουν αλλάξει μορφή (σε σχέση με τα παλιότερα). π.χ. μπορεί να είναι πολλαπλής επιλογής, ενώ πριν ήταν κανονικά ανάπτυξης. Αυτό μπορεί να σε δυσκολέψει (κυρίως για την διαχείριση του χρόνου), γιατί εσύ έχεις προπονηθεί με τα παλιά θέματα και άλλον τρόπο εξετάσεων. Πάντα όμως παραμένει ο σωστός τρόπος προπόνησης. Ακόμη και με διαφορετική μορφή, μαθαίνεις ότι πρέπει να μάθεις και να ανταπεξέλθεις σε οποιαδήποτε μορφή.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα από τις online εξετάσεις, μπορεί να είναι τα σφιχτότερα χρονικά πλαίσια και τα εξωπραγματικά θέματα για εξετάσεις. Αυτό, για να αντιμετωπιστεί το πιθανό κλέψιμο από κάποιους (λόγω της αντικειμενικής αδυναμίας ελέγχου του αδιάβλητου). Δυστυχώς όμως όχι μόνο δεν αποκλείει τους απατεώνες, αλλά μόνο δυσκολεύει παραπάνω αυτούς που πραγματικά προσπαθούν και διαβάζουν.

Πρόσθεσε σε όλα αυτά και τα πιθανά τεχνικά προβλήματα που μπορεί να υπάρξουν.

Το πως θα γίνουν φέτος οι εξετάσεις, δεν το γνωρίζουμε. Αλλά από τις ενδείξεις που έχουμε (δεν δηλώσαμε και πάλι πόλη εξετάσεων), μάλλον θα ξανά γίνουν online.

Αυτά, λοιπόν, γενικά για την εκπαιδευτική διαδικασία. Ένα πράγμα που ρωτάνε οι νέοι φοιτητές, είναι το ποια ροή θα ακολουθήσουν. Ποιες και πόσες ΘΕ να παίρνουν κάθε χρόνο.

Αυτό εξαρτάται πάντα από το πόσο χρόνο έχει κάποιος, το πόσο οικείος είναι με κάποια αντικείμενα και φυσικά το πόσο αντέχει η τσέπη του. Γενικά ένας γενικός κανόνας μπορώ να πω ότι είναι “1 ΘΕ είναι λίγο, 2 είναι ΟΚ, 3 είναι κόλαση”. Χωρίς να σημαίνει ότι φοιτητές δεν τα πηγαίνουν πολύ καλά και με 3 ΘΕ το έτος, έχοντας μάλιστα και υποχρεώσεις. Και παίρνοντας κάποιοι και υποτροφία αριστείας (αυτή την παίρνεις έτσι κι αλλιώς μόνο αν πάρεις 3 ΘΕ κι έχεις πάνω από 8.5 σε όλες)

Για τους πρωτοετείς η ροή έτσι κι αλλιώς είναι συγκεκριμένη και υποχρεωτική. Θα πρέπει να πάρουν πρώτα ΠΛΗΠΡΟ (αυτό ισχύει από φέτος). Μετά ΠΛΗ10 και στην συνέχεια ΠΛΗ12.

Κάποιοι παίρνουν μία ενότητα την πρώτη φορά, για να δοκιμάσουν. Μέχρι τώρα δηλαδή παίρνανε ΠΛΗ10. Από φέτος θα παίρνουν ΠΛΗΠΡΟ. Δυστυχώς δεν λέει τίποτα αυτή η… δοκιμή. Δεν έχει καμιά σχέση με το τι θα αντιμετωπίσεις στην συνέχεια. Και σαν φόρτο εργασίας και σαν δυσκολία. Η ΠΛΗ10 είναι σχετικά εύκολη να την περάσει κανείς (ειδικά αν έχει μια ιδέα από προγραμματισμό). Το ίδιο φαντάζομαι θα ισχύει και για την ΠΛΗΠΡΟ.

Το “σωστό”, μέχρι τώρα, για να δοκιμάσεις ήταν να πάρεις τουλάχιστον ΠΛΗ10 μαζί με ΠΛΗ12. Και είναι πολύ καλό δείγμα φόρτου εργασίας, αλλά και η ΠΛΗ12 είναι από τις πιο δύσκολες ΘΕ της ΠΛΗ (ειδικά για όσους δεν έχουν άνεση με τα μαθηματικά).

Με την ΠΛΗΠΡΟ πλέον στο παιχνίδι, θα έλεγα ότι πρέπει κάποιος να πάρει ΠΛΗΠΡΟ, ΠΛΗ10 και ΠΛΗ12 την πρώτη χρονιά. Έτσι θα έχει πραγματική εικόνα του τι θα ακολουθήσει. Και οι ΘΕ του 2ου έτους είναι ακόμη πιο δύσκολες από αυτές του 1ου έτους.

Για όσους παίρνουν 2 ΘΕ την χρονιά, μία καλή ροή που μπορεί να ακολουθεί κάποιος σε όλη την διάρκεια των σπουδών του (όσο μπορεί), είναι να παίρνει μία εύκολη μαζί με μία δύσκολη (αναλόγως τα γούστα του φυσικά). Έτσι θα μπορεί να μοιράζεται ο φόρτος εργασίας καλύτερα κατά την διάρκεια του έτους. Και για να μπορεί να εστιάζει περισσότερο στην δύσκολη, αλλά και για να “χαλαρώνει” με την εύκολη.

Τι απαντάμε όμως στο ερώτημα του τίτλου; Αξίζει το ΕΑΠ; Εγώ θα έλεγα ότι αξίζει. Έχοντας όμως υπόψιν του τι να περιμένεις και τι ζητάς. Γνωρίζοντας τα προβλήματα, σαν αυτά που γράφω παραπάνω. Αν μπορείς και σε βολεύει να πας σε συμβατικό Πανεπιστήμιο, θα έλεγα καλό είναι να πας εκεί. Αν δεν σε βολεύει το συμβατικό, το ΕΑΠ είναι για σένα.

Το αν θα γίνεις επιστήμονας της Πληροφορικής, αυτό εξαρτάται από εσένα (όπως και στα συμβατικά). Ακόμη περισσότερο στο ΕΑΠ, θα πρέπει να μάθεις μόνος σου. Θα μάθεις πολύ καλά να μαθαίνεις (το πρώτο ζητούμενο στην Πληροφορική). Θα μάθεις σίγουρα όλα τα βασικά της επιστήμης της Πληροφορικής. Αλλά εδώ πάμε και στην κουβέντα “αυτοδίδακτος ή Πανεπιστήμιο”, που όμως δεν είναι το θέμα του συγκεκριμένου post.

Edit: Αν και το λέω στο τέλος, όλο το post προϋποθέτει ότι κάποιος έχει αποφασίσει ότι ο δρόμος που θέλει να ακολουθήσει είναι οι σπουδές σε Πανεπιστήμιο (και προφανώς συμφωνώ με αυτή την απόφαση, αφού την πήρα κι εγώ 🙂 ). Οπότε το post αφορά αυτόν τον κόσμο και όχι όσους πιθανώς καλύπτονται από την διαδικασία του αυτοδίδακτου (την οποία μια χαρά βρίσκω επίσης, αφού αυτή την διαδικασία ακολούθησα κι εγώ στην αρχή)

Εδώ και μερικούς μήνες σταμάτησα να ενημερώνω το eordaia.info. Δεν προχωρούσε η φάση, αν δεν υπάρχουν άτομα να ασχολούνται καθημερινά και να δημοσιεύουν. Δεν ανανέωσα και το domain, όταν έληξε. Οπότε δεν υπάρχει πλέον καν το site.

Κι αφού δεν υπάρχει, είπα να κάνω public και τον κώδικα, σαν δείγμα δουλειάς μου. Το site ήταν φτιαγμένο σε Laravel, με αρκετά κομμάτια Vue.

Μπορείτε να βρείτε τον κώδικα εδώ.

Σε άλλα νέα, σήμερα δημοσιεύτηκε κι ένα paper, με τίτλο “TFBSPred: A functional transcription factor binding site prediction webtool for humans and mice“, στο οποίο βοήθησα λιγάκι στο κομμάτι του CSS/Bootstrap. Για το τι κάνει το συγκεκριμένο web app, μην με ρωτάτε. Κινέζικα μου φαίνονται όλα 🙂

To LaTeX (προφέρεται Λάτεχ), είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γράφεις επιστημονικά και τεχνικά έγγραφα, εργασίες, βιβλία κοκ. Δεν είναι επεξεργαστής κειμένου, αλλά ένας τρόπος συγγραφής που σε βοηθάει να μην ασχολείσαι σχεδόν καθόλου με την μορφοποίηση του εγγράφου.

Ο συγγραφέας ασχολείται με το περιεχόμενο και όχι με το design. LaTeX είναι η γλώσσα στην οποία γράφεται το έγγραφο. Η οποία είναι κάτι σαν markup language, όπως η HTML. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε editor και απλά το έγγραφο πρέπει να έχει την κατάληξη .tex.

Στο τέλος, ο χρήστης πρέπει να κάνει compile για να δημιουργηθεί το εκτυπώσιμο έγγραφο. π.χ. pdf. Φυσικά υπάρχουν τρόποι, ώστε ο χρήστης να βλέπει σχεδόν live ότι αλλαγές κάνει. Αυτό θα δούμε και παρακάτω. Βέβαια δεν βολεύει πολύ για μεγάλα έγγραφα, γιατί μπορεί να γίνει απίστευτα χρονοβόρο.

Μια τεχνική που χρησιμοποιείται, είναι να σπάει το έγγραφο σε κομμάτια. Κυρίως όταν μιλάμε για βιβλίο, μπορεί να σπάει σε πολλαπλά αρχεία (ανά κεφάλαιο π.χ.) και να δουλεύεται έτσι. Με τον τρόπο αυτό, χρειάζεται να γίνει compile μόνο το συγκεκριμένο κεφάλαιο, αντί για ολόκληρο το βιβλίο που μπορεί να πάρει πάρα πολλά λεπτά.

Δηλαδή ένα βιβλίο μπορεί να δουλεύεται ακριβώς όπως ένα πρόγραμμα, το οποίο μπορεί να αποτελείται από πάρα πολλά ξεχωριστά αρχεία και αυτά να γίνονται include σε ένα βασικό.

Ας δούμε όμως πως θα κάνουμε εγκατάσταση στο Linux. Συγκεκριμένα θα το δείξω για Manjaro, αλλά δεν αλλάζουν και πολλά στις άλλες διανομές. Επίσης θα δείξω πως μπορεί να το δουλέψει κάποιος στο Visual Studio Code, ώστε να βλέπει live κι ένα preview.

2 βασικά πακέτα πρέπει να εγκαταστήσουμε. Τα texlive-most και texlive-lang. Συγκεκριμένα γράφουμε:

sudo pacman -S texlive-most texlive-lang

Θα κάνει μια ερώτηση, αν θέλουμε κάποια συγκεκριμένα πακέτα για το texlive-most. Πατάμε Enter για εγκατάσταση όλων. Το ίδιο θα ρωτήσει και για το texlive-lang, για έξτρα γλώσσες. Σε αυτό μπορούμε να επιλέξουμε μόνο τα Ελληνικά.

Αφού εγκατασταθεί μπορούμε να γράψουμε ένα έγγραφο (με όποιον editor θέλουμε) που έχει κατάληξη .tex. Για παράδειγμα

\documentclass[12pt]{article}
\usepackage{fontspec}
\setmainfont{Arial}
\begin{document}

\section{Μαθηματικά}

\subsection{Δευτεροβάθμια εξίσωση}

Η δευτεροβάθμια εξίσωση έχει την μορφή $ ax^2 + bx + c = 0 $

\end{document}

Για να το κάνουμε compile θα χρησιμοποιήσουμε το XeLaTeX το οποίο προσφέρει unicode υποστήριξη. Αλλιώς θα πρέπει να δηλώνουμε κάθε φορά την γλώσσα, ακόμη και για μια λέξη. Γράφουμε δηλαδή την εντολή:

xelatex myDoc.tex

Αυτό θα μας δημιουργήσει το τελικό pdf αρχείο.

Για να το δουλέψουμε στο VSCode, θα χρησιμοποιήσουμε ένα extension, το LaTeX Workshop. Αυτό θα μας δώσει πολλές ευκολίες στην συγγραφή του εγγράφου, αλλά και την δυνατότητα για live preview. Θέλει όμως να προσθέσουμε μία γραμμή στην αρχή του εγγράφου, για να χρησιμοποιεί το XeLaTeX για compile.

% !TEX program = xelatex

Τώρα θα κάνει αυτόματα compile, κάθε φορά που σώζουμε το έγγραφο και μπορούμε να βλέπουμε preview σε split screen.

Εναλλακτικά, αντί να κάνουμε όλα τα παραπάνω, μπορούμε πολύ εύκολα να χρησιμοποιήσουμε και ένα web app που υπάρχει, το overleaf